स्वर्ग जानेबाटो ( लघुकथा) स्वर्गका देवताहरूको क्रिडास्थल,देवभूमी सिँचित गर्न इन्द्रले धर्तीमा मोतीको बर्षा गराएका रहेछन । सिँचित धर्तीपुरी नगरी सभ्य, भव्य र सुन्दर थियोे जहाँ मानवता पुलकित भई फक्रिरहेको थियो
रातोबत्ती लौरोको साहाराले हिँड्दै वृद्ध औषधी किनेर पसलबाट जेब्राक्रसहुँदै सडक पार गर्दै थिए । एक युवकले बाइक हुँइकाउँदै ल्याएर चुँइइ—- पार्दै ब्रेक हान्यो । वृद्धको सातो पुत्लो उड्यो । वृद्ध
खुसी हर्केले श्रीमतीको घाँटीमा सुनको सिक्री लगाइदिदै भन्यो “अब त गुनासो छैन होला नि ?” डल्ली प्रफुल्ल हुँदै भनी- “छैन छैन मेराे प्याराे, तिमीसँग केही गुनासो छैन । यत्ति गर्नलाई
परदेशी मन>तीर्थराज अधिकारी< पाठक प्रतिक्रिया- अस्ति १,फागुन २०७९ तदनुसार 13 February 2023 को दिन हाम्रो पत्रमञ्जूषामा एउटा ठुलै बन्दी खाम प्राप्त भएको थियो। खोलेर भित्र हेरें। क्यलिफोर्नियको सरस स्वर रहेछ।
धर्म! लघुकथा -युवराज मैनाली गाउँलेको विश्वास-मूर्तिपूजा नै धर्म हो। अविचल आस्थाका कारण लर्को लागेर गाउँले मन्दिरमा जान्थे। भएभरका सामान चढाउँथे।मन्त्र जप्थे आँखा चिम्लिएर। खोलेर हेर्नासाथ चढाएका सबै चिज वा बस्तुमा
ह्याप्पी भ्यालेन्टाइन्स डे ! अग्लो पर्खालको फेदमा उभिएको माया अटूट डोरीमा बेरिएको छ न फट्किन सक्छ पर्खाल न चुँडिन सक्छ डोरी बस् घिटीघिटी हुन्छ मुटुको धड्कनसँगै । मायाको सिर्जना गर्नेले
मुक्तक- हैरान हुँदैन, आजित हुँदैन पनपच्छेमा विभाजित हुँदैन यो आरम्भको साथै अन्त पनि हो सत्य कहिल्यै पराजित हुँदैन। X अब समृद्धिको बीउ लागेको छ भरभराउँदो जीउ लागेको छ तिम्रो आफ्नै
ऐठन “छोड ,छोड भागि जा ! ल तेरो बाटो लागि जा । घरका खाँबा कच्चा छन् ! साना-साना बच्चा छन् । तँलाई देखेर डराउँछन्, उठेर अहिले कराउँछन् । छिटोभन्दा छिटाे
कविता – अझै उही मैनको धिपधिपे उज्यालोमा आँखा गाडेर चुँडालेका शब्दार्थ, टुप्पीकाे टुप्पामा टक्रक्क राखिएको अलंकार बिम्वले काेतरेका डाेभहरु मस्तिष्कमा बोकेर चिहाउने संबैधानिक धर्ती र नगरकोटको ढिस्कोबाट प्यालालाई लर्काइ लर्काइ
ललिता जोशी क्षेत्रीका कविताहरूसित केही क्षण ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ “भग्नावशेषका आला भुङ्ग्राहरू ” नाउँ पारी प्रकाशित गरेकी हुन् । यस्तो महत् कार्य सम्पन्न गरेर सुकेपोखरीको साहित्यिक इतिहासमा एउटा परिच्छेद त्यसरी जोडिदिएकीले हामी
CEO/Chairman: Sarbagya Wagle
California (USA)